 The Social Collective viert de buurt. Dit doen we met verschillende projecten. Een van onze projecten is Revive Overvecht. Vanuit dit project delen we graag verhalen, die de impact van ons werk laten zien. Deze keer aan het woord: ambassadeur Joukje (communicatie team Revive). Zij neemt je in deze blog mee naar een van de workshops die in het tussenaanbod van Revive worden georganiseerd voor vrouwen in Overvecht.
Een paar weken geleden ben ik om het hoekje gaan kijken bij een training van Limke Landsmeer. Speciaal voor de vrouwen die zich graag iets meer willen verdiepen in de onderwerpen die tijdens de conferenties aan bod komen, hebben we bij Revive Overvecht een tussenaanbod met trainingen en workshops. Limke geeft vier keer de training “This is Me”. Ik vond het fijn en leerzaam om in het ochtendgedeelte ook even onderdeel te zijn van deze geweldige groep vrouwen. Ik vind het stuk voor stuk lieve, mooie en enthousiaste vrouwen. Ze maken de tijd om ‘s ochtends, ondanks hun mega drukke schema ‘s, even aandacht te geven aan zichzelf. Aandacht voor persoonlijke groei. Bij binnenkomst groeten de vrouwen elkaar met een knuffel. Een warm welkom. Ook ik ben daar onderdeel van geworden. De vrouwen herkennen me, en andersom. Ze vinden het vooral leuk dat ik erbij ben. Wat me direct opvalt is zodra een vrouw aan tafel gaat zitten, ze haar “huiswerk” van vorige week tevoorschijn haalt en voor haar op tafel neerlegt. In combinatie met sprankelende ogen kan ik dit beeld in maar één woord samenvatten: enthousiasme. De vrouwen zijn heel erg geïnteresseerd in hoe het met Revive Overvecht gaat en komen uit zichzelf al met geweldige ideeën. “Komt er ook een magazine?” vraagt één dame. “Als je nou alle succesverhalen verzamelt in een magazine en dit laat zien aan de gemeente, dan willen ze het vast wel verlengen met een jaar!” geeft een andere dame als tip. Hartverwarmend. Dus “gemeente”, lees je mee? Aan het begin van de training vraagt Limke aan iedere vrouw hoe ze erbij zit en wat ze nodig heeft vandaag. Bijvoorbeeld een extra kopje thee, of even pauze tussendoor. Er is aandacht voor iedere vrouw. Eén vrouw geeft bijvoorbeeld aan dat ze wat ziek is, maar toch heeft ze zin in deze training. “Lekker praten is voor mij heel goed. Samen zijn is gezellig.” Bijzonder vond ik het moment waarop een vrouw in de groep deelde dat ze moeite had met “nee” zeggen. Dit kwam ter sprake toen ze kort de training van de vorige keer bespraken met elkaar. Het thema was heel herkenbaar voor iedere vrouw die aan de tafel zat, inclusief mezelf. “Je staat altijd klaar voor anderen. Op het moment dat je zelf hulp nodig hebt, waren ze er niet voor mij”, vult de vrouw aan, met tranen in haar ogen. Er valt een korte stilte. Een andere vrouw begint te vertellen over haar eigen ervaringen met nee leren zeggen. “Niet iedereen stond voor me klaar toen ik ze nodig had. Toen dacht ik: Ik moet veranderen. Ik ben nog steeds behulpzaam, maar niet meer ten koste van mezelf. Je moet natuurlijk wel jezelf blijven. Het is iets goeds om voor anderen te zorgen, maar wel met grenzen.” We luisteren naar elkaar en delen onze eigen ervaring. Ik vraag me dan ook af, hoe kan het toch dat zoveel vrouwen hier last van hebben? Zichzelf op de tweede plek zetten en er eerder zijn voor een ander, dan voor zichzelf? Het zorgt in ieder geval voor begrip. De vrouwen moedigen elkaar dan ook aan. “Als je het vaker doet, word je sterker. Echt waar”. Een andere vrouw vult haar aan: “Maar jij bent zo sterk. Je hebt zoveel tegenslagen overwonnen. Dit kan je ook.” Limke maakt ruimte voor gesprek, wat ontzettend fijn is. Daarna weet ze het mooi op te pakken naar het volgende onderdeel van de training. Aan het eind van de vorige training kregen de vrouwen als huiswerkopdracht om hun droom in een bepaalde vorm op papier uit te tekenen. Bijvoorbeeld in de vorm van een treincoupé. Een andere vrouw, wiens droom is om haar eigen restaurant en hotel beginnen, tekende een lift met allemaal etages. Elke etage stond voor een jaar. Hoe creatief bedacht! Deze opdracht blijkt ook echt te werken voor de vrouwen. Zo zegt één vrouw: “Toen ik het op papier zette, bleek ik toch wel verder te zijn dan ik dacht. Ik ga dit echt vaker doen.” Een andere vrouw vindt dat ze nu veel bewuster is van wat ze doet en waar ze naartoe wil. Limke vult hier heel mooi op aan: “Als je weet wat je kan, voel je je ook sterk. En als je dat weet, dan kun je dat goed gebruiken op bijvoorbeeld een drukke, hectische dag of tijdens een sollicitatie. Je voelt je sterker”. De vrouwen worden vervolgens opgedeeld in drie groepjes, waar ze per persoon hun huiswerkopdracht laten zien en een aantal interessante en behulpzame vragen beantwoorden, zoals: Wat is je droom? Hoe is de weg naar de droom toe? Welke hulpmiddelen heb je nodig? Welke hulpmiddelen heb je al? Wat belemmert je? Hoe ga je het oplossen? De dynamiek van deze groep vrouwen was prachtig. Ze luisterden naar elkaar, lieten elkaar uitpraten en gaven elkaar complimenten en tips waar nodig. Ze betrokken mij ook overal bij, waardoor ik me geen toeschouwer, maar juist een deelnemer voelde van de training. Ik herkende mezelf in de vrouwen. Thema’s zoals opkomen voor jezelf en welke stappen je moet zetten om je droom na te jagen. Dit zijn thema’s waar ik me ook veel mee bezig houdt. Deze prachtige vrouwen maken, ondanks hun drukke dagelijkse schema ‘s met huishouden en kinderen, tijd voor zichzelf. Ik vind dat ontzettend dapper. Lieve, stoere vrouwen, bedankt voor jullie openheid en warmte. Jullie inspireren mij om ook door te zetten, hoeveel hobbels en kuilen ik ook tegenkom. Als ik jullie zie denk ik: Go for it! Ik kijk er nu al naar uit om jullie tijdens de tweede conferentie weer te ontmoeten en een dikke knuffel te geven. YES!
0 Comments
Leave a Reply. |